[Cut] สวัสดีครับ คุณแฟนบอย - Welcome Home

"..." คนร่างสูงไม่เอ่ยตอบคำถามนั้น แขนแกร่งยันตัวขึ้นน้อย ๆ ก่อนจะโน้มลงไปที่ริมฝีปากอิ่มอีกครั้ง

คราวนี้ลิ้นร้อนของคนร่างสูงไม่วนเวียนอยู่เพียงแค่ภายนอกอีกแล้ว นิ้วแกร่งดึงปลายคางเรียวให้อ้าปากออกเล็กน้อยก่อนแทรกตัวเองเข้าไปด้านใน

ไล้ไปตามแนวฟันขาว ยิ่งสอดพันกับลิ้นเล็กที่พยายามตอบโต้อย่างไม่ประสีประสา รสจูบก็ยิ่งร้อนแรงจนคนร่างบางหายใจแทบไม่ทัน

"อื้อ"

"แฮ่ก แฮ่ก อือ" เมื่อถอนออกมาได้เพียงครู่เดียวยังไม่ทันหายใจให้ทั่วท้องก็ถูกทาบทับลงมาอีกครั้ง

มือหนาเลื่อนลงไปด้านล่าง ยังดีที่วันนี้เจ้ากระต่ายของเขาใส่เสื้อเชิ้ต จะได้ถอดง่ายหน่อย

ปลดกระดุมออกจนเสร็จก็ยังไม่ถอนริมฝีปากออก จนคนร่างบางต้องทุบเบา ๆ ที่อกนั่นล่ะถึงได้ถอยออกมา แค่เล็กน้อย

"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก" หอบเป็นหมาเลย เขาเนี่ย

ร่างบางกำลังจะเอ่ยปาก ก็ต้องสะดุดกับลมเย็นที่พัดผ่านหน้าท้องเสียก่อน

เสื้อ? เสื้อของเขา?

"หวังอี้ป๋อ!" ทำไมมือเร็วแบบนี้

ก็เช่นเดิมคนร่างสูงไม่เอ่ยตอบ เมื่อเห็นว่าคนรักไม่ขัดขืนอะไรก็ถือว่าเป็นโอกาสของเขาแล้ว มีโอกาสมาแบบนี้ก็ต้องรีบคว้าเอาไว้ ก่อนที่จ้านจ้านจะปฏิเสธ

ลมหายใจร้อนปัดผ่านลำคอขาวเนียน กดริมฝีปากลงไปดูดดึงสร้างร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของไปทั่ว ลามลงมาจนถึงอก

มองไปยังยอดอกสีแดงสดก็ชวนให้กดริมฝีปากลงไป เรียกเสียงร้องในลำคอของคนร่างบางได้เป็นอย่างดี

"อือ เสี่ยวอี้! อื้อ ไม่ อย่าดึง! อา"

มือหนาที่ว่างอยู่เลื่อนลงไปด้านล่างช้า ๆ ปลดกางเกงของร่างบางออกอย่างง่ายดาย เหลือไว้เพียงชั้นในตัวน้อย ที่ปกปิดส่วนลับไว้เท่านั้น

เมื่อจัดการกับเสื้อผ้าของร่างบางเสร็จก็ลุกขึ้นมาจัดการตัวเองอย่างรวดเร็ว

ก้มลงไปสบกับดวงตาฉ่ำเยิ้มของคนด้านล่าง ร่างบางกำลังหายใจด้วยความเหนื่อยหอบ นี่แค่เริ่มต้นก็ยังหายใจไม่ทั่วท้องขนาดนี้แล้ว ถ้ามากกว่านี้แฟนของเขาจะไหวไหมเนี่ย

เมื่อจัดการตัวเองเรียบร้อยก็รีบโน้มตัวกลับลงไปหาคนด้านล่างอย่างรวดเร็ว

"อะ..เอ่อ..เสี่ยวอี้"

"ครับ" พูดตอบแต่ก็ยังไม่ละออกจากอกบาง มือที่ว่างอยู่สอดลงไปด้านล่าง สัมผัสกับช่องทางที่ยังคงปิดสนิทให้คนร่างบางตกใจเล่น ๆ

กางเกงชั้นในถูกถอดออกไปให้พ้นทางอย่างรวดเร็ว เจ้ากระต่ายยังไม่ทันได้เขินอายด้วยซ้ำ

"อา"

เสียงร้องเบา ๆ ดังขึ้นจากปากอิ่มเมื่อคนร่างสูงสอดเข้ามาช้า ๆ

ฝืดแบบฝืดมาก ทำไงดี

นิ้วแกร่งขยับเข้าออกช้า ๆ ช่องทางคับแน่นบีบรัด นี่แค่นิ้วเดียวยังแน่นขนาดนี้เลย

เขาไม่อยากให้แฟนเขาเจ็บนะ ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่ไหวแล้วก็เถอะ พูดได้เต็มปากว่ามีอารมณ์ตั้งแต่ตอนจูบแล้ว

ร่างบางบิดเร้า ใจก็อยากให้อี้ป๋อหยุด พอแค่นี้ แต่ร่างกายกลับตอบสนองรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมาตามจังหวะขยับนิ้วของอีกฝ่าย

ไอ่ร่างกายไม่รักดี!

รับรู้ได้ถึงจำนวนนิ้วที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จากหนึ่งเป็นสอง และเป็นสามในที่สุด

"เจ็บ.." เจ็บจริง ๆ นะ แต่มันก็ไม่ได้เจ็บมากจนทนไม่ไหวหรอกออกจะเป็นแบบแสบ ๆ มากกว่า

"เจ็บเหรอครับ" ร่างสูงเริ่มใจแป้ว หรือเขาต้องเข้าห้องน้ำเองอีกแล้ว

"อือ..เจ็บ"

"ให้ผมหยุดไหม" เมื่อได้ยินประโยคคำถามนั่นร่างบางก็สบตากับคนร่างสูง

มองลึกเข้าถึงด้านในสุดของความคิด

"ไม่เป็นไร อ๊ะ" ร่างบางกำลังเอ่ยตอบคำถามแต่นิ้วแกร่งก็สัมผัสเข้ากับจุดบางอย่างจนต้องหลุดเสียงแปลก ๆ ออกมาเสียก่อน

"อ๊ะ อา อื้อ อี้ป๋อ เดี๋ยว อ๊า" ยิ่งพยายามกลั้นเสียงคนร่างสูงก็ยิ่งขยับเข้าออกเร็วขึ้นเท่านั้น

แกล้งกันชัด ๆ เลยนี่!

"อ่าห์" ร่างแกร่งถอนนิ้วออกช้า ๆ เมื่อเห็นว่าคนรักพร้อมดีแล้ว

กลางกายที่กำลังขยายตัวเต็มดีดผึงออกมาจากชั้นในสีดำสนิท ชวนให้ร่างบางรู้สึกเขินอายขึ้นมาจนต้องถอยหนี

"ไปไหนครับ พี่หนีผมไม่พ้นหรอก"

"เอ่อ อี้ป๋อ เกอ..เกอว่ามันไม่ได้หรอก" มันใหญ่เกินไป แค่นิ้วเขาก็จะตายแล้วถ้าไอ่นั่นมันเข้ามาจริง ๆ เขาไม่ตายไปจริง ๆ เลยเหรอ

"ได้ครับ มานี่สิเราจะได้ลองไง" ไม่ได้ก็ต้องได้เพราะเขาไม่ไหวแล้ว มาถึงขั้นนี้จะให้ไปโลกสวยด้วยมือเราก็คงจะไม่ได้

"จ้านจ้านก็จะไม่ไหวแล้วนะครับ" พูดไปสายตาก็ก้มมองต่ำไปยังจุดสงวนของคนขี้กลัวไปด้วย

ร่างสูงขยับตัวเข้าไปหาช้า ๆ ก่อนจะดึงที่ข้อเท้าคนร่างบางลากกลับมาอยู่ตรงจุดเดิม

มือหนาจับข้อเท้าบางไว้ก่อนจะค่อย ๆ สอดตัวตนเข้าไปช้า ๆ ระหว่างนั้นก็สบตากับกระต่ายน้อยที่เริ่มน้ำตาคลอเบ้าใบด้วย

สุดท้ายก็ทนเห็นต่อไปไม่ไหว ต้องโน้มตัวลงไปมอลจุมพิศเพื่อปลอบประโลม ในขณะที่ด้านล่างก็ขยับเข้าหาเรื่อย ๆ จนสุดความยาว

เจ็บ

สิ่งเดียว ความรู้สึกเดียวที่รับรู้ได้ในตอนนี้ อยากจะขยับตัวออกตอนนี้เลยแต่พอเห็นคนอายุน้อยกว่าที่กำลังเหงื่อตกก็ค่อย ๆ ผ่อนลมหายใจลงช้า ๆ

เอาหน่าเซียวจ้าน ทนเจ็บแค่นิดเดียวเอง ถือว่าเห็นแก่อาอี้แล้วกันนะ น้องน่าจะทนมานานแล้ว

"อ๊ะ" เสียงร้องแปลก ๆ ดังขึ้นจากปากอิ่มเมื่อร่างสูงเริ่มขยับตัวช้า ๆ เน้นย้ำไปที่จุดกระสั่นภายใน

"ดะ..เดี๋ยว.อ๊า เสี่ยวอี้..อาอี้..อ๊าา อื้อ!"

แล้วก็ค่อย ๆ ดังขึ้นเรื่อย ๆ ตามแรงขยับของคนร่างสูง

ฝ่ายคนร่างสูงเมื่อได้ยินเสียงครางหวานก็รับรู้ว่าพี่ไม่ค่อยเจ็บแล้ว แรงขยับก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นจนคนร่างบางดิ้นพล่าน

"มะ..ไม่ไหว ไม่ไหว ช้า อ๊า! อี้ป๋อ ช้า ช้าลงหน่อย อื้อ อ๊ะ"

ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ เพราะเมื่อคนร่างบางเอ่ยเรียกชื่อแรงขยับก็ยิ่งมากขึ้น จนได้ยินเสียงในห้องนอนอย่างชัดเจน

"ซี้ดดดส์ อ่าห์ จ้านจ้าน จ้านเกอ อ่า"

"อ๊าาา" เสียงครางหวานดังขึ้นเมื่อคนร่างบางปลดปล่อยในที่สุด

คนร่างสูงขยับเข้าออกอีกเพียงไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยตามกันมาติด ๆ

ในจังหวะนี้เองที่เขาพึ่งนึกได้ว่าลืมใส่ถุงยาง

"จ้านจ้านครับ"

"อือ" เจ้ากระต่ายเอ่ยตอบรับในลำคอเล็กน้อย เขาไม่ค่อยมีเสียงแล้ว

"ขออีกรอบนะครับ"

"ห๊ะ"

"อ๊า มะ ไม่ เดี๋ยว อี้ป๋อ อี้ป๋อ อ๊าา"